Begraven in Torajaland

17 augustus: Om 08.00 uur vertrokken richting Toraja. 1e stop een plaatselijke markt in Makasar. We trokken veel bekijks. De rit naar Toraja bedroeg 360 km. Een groot gedeelte via de kustweg en dan de bergen in. Met wat fotostops en lunch zouden we eind van de middag aankomen. Alleen was er geen rekening gehouden dat het vandaag de nationale feestdag is in Indonesië. Vandaag viert met het feit dat men 71 jaar gleden de onafhankelijkheid heeft uitgeroepen.
In elke stad en dorp zijn er parades van schoolklassen, vrouwenverenigingen, sportclubs etc. De weg is dan afgesloten. Uiteindelijk kwamen we om 19.30 uur vermoeid en gekookt aan bij het hotel.
Onderweg veel moois gezien met ook de traditionele huizen van de Boerkinezen en diverse plantages. De weg slingerde zich door de bergen tot 1200 meter hoog waarna de bochtige afdaling volgde op wegen die ons deed verlangen naar de wegen in Zuid-Italië en dat wil wat zeggen. Toch prima gereden van onze chauffeur.
Morgen gaan we de hangende graven zien en de traditionele Toraja woningen. Ik voel nou al een Erica Terpstra momentje opkomen.
18 augustus. Een dag in het teken van de dood. We bezochten de graven bij Londa. Hier wordt in 7 maanden een gat gebeiteld in de granieten berg waarin de overledene word bijgezet. Ook wordt er een houten evenbeeld gemaakt om de ziel rust te gunnen.
Daarna de babyboom bezocht. Hier werden gestorven baby’s tot 6 maanden (tandeloos) in een gat in de boom gestopt. Men geloofde dat zij dan gevoed werden door de ‘melk’ van de boom en doordat de boom groeit ze naar de hemel gaan en als engelen over hun familieleden waakten. Aan deze wijze van baby’s begraven is pas 90 jaar geleden een eind gekomen.
Inmiddels had onze gids van collega’s vernomen dat er in een dorp in de buurt een begrafenisritueel plaats vond voor een 80 jarige die vorige maand is gestorven. 3 dagen duurt dit ritueel en krijgt de overledene buffels, varkens e.d. aangeboden, die ter plekke worden geslacht. Wij er heen en onderweg een slof sigaretten gekocht ad 3 euro. Het was even afzien want om er te komen moesten we een berg beklimmen, 900 m lang en een hellingspercentage van ruim 20 %. Maar we hebben het gered en ons cadeau viel in de smaak en mochten we plaatsnemen in een daarvoor gebouwde bamboe hut en kregen we thee met koekjes. Onder tussen kwamen de varkens, gedragen d.m.v. bamboe stokken de berg op en geslacht.
Weer terug naar de bus en op weg naar de hangende graven van Lemo. De kisten worden hier bijgezet in de grotten en als deze zijn vergaan dan worden de schedels gewoon op rotsrichels gelegd. De kisten werden ook in rotsspleten gedouwd.
Al met al weer een informatieve dag waarbij de traditionele huizen van de Toraja’s niet vergeten werden. De Toraja’s kwamen van oorsprong uit Indochina. De boten waarin ze kwamen werden de daken van hun huizen. Deze liggen allemaal op het noorden, de richting van Indochina.